سیما غفارزاده – ونکوور
پنجشنبهٔ هفتهٔ گذشته، ۹ سپتامبر ۲۰۲۱، اولین و تنها مناظرهٔ انتخاباتی میان رهبران احزاب اصلی کانادا به زبان انگلیسی در موزهٔ تاریخ تمدن کانادا در شهر گتینو واقع در استان کبک برگزار شد. شاچی کِرل، مدیر شرکت نظرسنجی معروف، انگس رید، گردانندهٔ این مناظره بود.
طی این مناظره که اغلب همراه با قطع صحبت‌های یکی از رهبران توسط دیگری بود و برای بیننده بسیار دشوار بود که صحبت‌های آنان را به‌طور کامل متوجه شود، موضوعات مختلفی از جمله محیط زیست و انتشار گازهای گلخانه‌ای، بهداشت و سلامت عمومی، سوءرفتارهای جنسی در محل کار، فروش مسکن، مراقبت از سالمندان و برنامه‌های حمایتی از آنان و… مورد پرسش و بحث قرار گرفت. متأسفانه به‌دلیل محدودیت این ستون، تنها به ذکر برخی نکات برجستهٔ این مناظره در این یادداشت بسنده می‌کنیم.
محیط زیست و انتشار گازهای گلخانه‌ای – ارین اُتول، رهبر حزب محافظه‌کار، ترودو را متهم کرد که در این زمینه هرگز هدف مشخصی را تعیین و دنبال نکرده است. دولت ترودو ادعا می‌کند که می‌تواند به اهداف پیمان پاریس دست یابد، به این معنا که تا سال ۲۰۳۰ انتشار گازهای گلخانه‌ای را به‌میزان ۴۰ تا ۴۵ درصدِ سال ۲۰۰۵ کاهش دهد.
جاگمیت سینگ، رهبر حزب ان‌دی‌پی، نیز در این زمینه به ترودو تاخته و می‌گوید که میزان گازهای گلخانه‌ای از زمانی که دولت ترودو در سال ۲۰۱۶ این توافق‌نامه را امضا کرده، همچنان افزایش پیدا کرده است. هرچند متخصصان امر معتقدند که این حمله گمراه‌کننده است، چرا که سیاست‌های معرفی‌شده برای کاهش این آلودگی‌ها، مانند بهای/مالیات کربن در سال ۲۰۱۹، روی انتشار گازهای گلخانه‌ای تأثیر خواهد داشت، اما نه فوری و دفعتاً، به این معنا که دولت هنوز می‌تواند به اهداف خود برسد و به معاهدهٔ پاریس عمل نماید. همچنین باید در نظر داشت که آمار میزان گازهای گلخانه‌ای برای سال ۲۰۲۰ هنوز منتشر نشده است؛ سالی که به‌احتمال زیاد میزان این گازها به‌دلیل تأثیرات همه‌گیری باید کمتر شده باشد.
بهداشت و سلامت عمومی – در این زمینه، اصولاً ارین اُتول بسیار مورد سؤال قرار می‌گیرد، چرا که وی بارها گفته است که سیستم بهداشت و سلامت فعلی را حمایت می‌کند، اما معتقد است که «ابتکارات» بخش خصوصی نیز می‌تواند کمک‌کننده باشد. او می‌گوید که خدمات خصوصی و انتفاعی می‌تواند فشار روی مراکز عمومی را کم کند، زمان انتظار را کاهش دهد و موجب صرفه‌جویی دولت در هزینه‌های این بخش شود.
سوءرفتارهای جنسی در محل کار – طی چند سال گذشته و نیز طی کمپین انتخاباتی، این موضوعی دشوار برای دولت ترودو بوده است. وی در این ارتباط گفت: «بله، این مشکلات همچنان در محل‌های کار در سرتاسر کشور ادامه دارد، خصوصاً در ارتش. این مسئله غیرقابل‌قبول است، و برای همین ما تمهیدات قوی‌تری لحاظ کرده‌ایم.» البته ترودو مشخص نکرد که او دقیقاً دربارهٔ چه تمهیداتی صحبت می‌کند، اما کارکنان زنی که با راج سایینی (Raj Saini)، نمایندهٔ سابق لیبرال در حوزهٔ مرکز کیچِنِر، کار کرده‌اند، ممکن است این ادعای ترودو را به چالش بگیرند. البته سایینی ادعای این زنان را انکار کرده است، اما در نهایت از نامزدی برای حوزهٔ مرکز کیچِنِر در این دوره انصراف داده است.
دولت ترودو همچنین آوریل گذشته بررسی سوءرفتار جنسی در ارتش را توسط لوئیز آربر، قاضی سابق دادگاه عالی، آغاز کرده بود، و هرچند دولت توافق کرده بود معیارهای پیشنهادی توسط آربر را در روند این بررسی اتخاذ کند، هنوز کاری در این زمینه صورت نگرفته است. بسیاری از قربانیان آزارواذیت‌های جنسی خواستار شده‌اند که رسیدگی به این‌گونه سوءرفتارها توسط ارگانی خارج از ارتش انجام پذیرد که گویا قرار است آربر آن را بررسی کند.
فروش مسکن – این بار ارین اُتول خطاب به ترودو گفت: «آقای ترودو، کانادایی‌ها نگران‌اند که شما روی فروش خانهٔ اصلی‌شان هم مالیات ببندید.» هرچند لیبرال‌ها تنها گفته‌اند که این کار را برای تعداد بسیار محدودی از فروش‌ها و درواقع خانه‌هایی که پس از کمتر از ۱۲ ماه مالکیت فروخته می‌شوند، انجام خواهند داد. در پلتفرم حزب لیبرال از این مالیات با عنوان anti-flipping tax نام برده شده است. هرچند راه‌های بسیاری برای بخشودگی از این مالیات همچون تغییر محل کار و طلاق و امثالهم نیز وجود دارد.
مراقبت از سالمندان و برنامه‌های حمایتی از آنان – در این زمینه نوبت جاگمیت سینگ بود که بر رهبر هر دو حزب لیبرال و محافظه‌کار، که به مراقبت از سالمندان به‌شیوهٔ خصوصی اعتقاد دارند، خرده بگیرد. حزب دموکرات نوین مارس امسال طرحی را برای حذف خانه‌های سالمندان خصوصی در مجلس عوام معرفی نمود. بر اساس این طرح پیشنهادی، دولت می‌بایست تا سال ۲۰۳۰ با گام‌هایی تدریجی تمام خانه‌های سالمندان خصوصی را به غیرانتفاعی تبدیل نماید. احزاب لیبرال، محافظه‌کار و بلاک کبکوآ همه با استناد به اینکه موضوع مراقبت از سالمندان مربوط به استان است، به این طرح رأی ندادند.
در زمینهٔ حمایت از سالمندان، جاگمیت سینگ در پاسخ به سؤال خانم سالمندی که از رهبران پرسید چه کاری برای او و امثال او انجام خواهند داد تا راحت‌تر زندگی کنند و در این سن مجبور به کارکردن نباشند، گفت: «آنچه که تا اینجا ما شاهد بوده‌ایم این است که آقای ترودو و آقای اُتول هر دو می‌خواهند یا کمکی را که شما دریافت می‌کنید کم کنند یا این بار را بر دوش امثال شما بگذارند.» البته سینگ در این مناظره مشخصاً نگفت که لیبرال‌ها و محافظه‌کاران چگونه کمک به سالمندان را کاهش خواهند داد. این در حالی است که هر دو حزب لیبرال و محافظه‌کار در پلتفرم خود چندین وعده به سالمندان دادهاند.
مصالحه با بومیان کانادا – موضوعی که طبیعتاً به‌دلیل تازگی پیداشدنِ گورهای بی‌نام‌ونشان صدها کودک بومی در چند استان کشور طی چند ماه گذشته و نیز مسئلهٔ گناهکار شناخته‌شدن کانادا برای گم‌شدن و کشته‌شدن زنان و دختران بومی در ژوئن ۲۰۱۹، موضوع مهم روز است. هرچند در این مناظره، هیچ‌یک از رهبران برنامهٔ جامعی برای خاتمه‌دادن به این نسل‌کشی ارائه ندادند. وقتی مشخصاً سؤال شد که برنامهٔ آن‌ها در ارتباط با بحران گم‌شدن و کشته‌شدن زنان و دختران بومی چیست، پاسخ‌های جالبی داده شد. انِمی پاول، رهبر حزب سبز، گفت که در واقع این رهبران بومی هستند که جایشان در مناظره خالی است تا پاسخ این سؤال را بدهند. این پاسخ می‌توانست این شبهه را ایجاد کند که وی بار چنین مسئولیتی را می‌خواهد روی دوش خودِ بومیان بگذارد، اما به‌نظر می‌رسید پاول قصد داشت به ترودو کنایه بزند که سیاستمداری چون جودی ویلسون-ریبولد را از کابینه‌اش بیرون کرد، در حالی‌که این اوست که لیاقت ایستادن در پشت یکی از این تریبون‌ها را دارد.
ترودو گفت که دولت او تحقیقاتی ملی را آغاز کرده است و آن‌ها با گروه زنان بومی کار می‌کنند تا با هم طرحی ملی را پی‌ریزی کنند؛ طرحی که از نظر مالی کاملاً تأمین شده است.
جاگمیت سینگ نیز به‌جای استفاده از فرصت خود برای صحبت دربارهٔ برنامهٔ حزبش برای خاتمه دادن به نسل‌کشی زنان و دختران بومی، به ترودو تاخت و او را در ارتباط با جبران خسارت کودکان مردمان نخستین که تحت سرپرستی خانواده‌های دیگرند، مورد انتقاد قرار داد.
ارین اُتول اعتراف کرد که محافظه‌کاران باید دیوار اعتماد بین خود و بومیان را بازسازی کنند، اما اشاره نکرد که برنامه دارد تظاهرات و تجمعات اعتراضی بومیان را جرم‌انگاری کند.
صحبت دربارهٔ این مناظره به درازا می‌کشد و هر یک از موضوعات مورد بحث به‌تنهایی یادداشتی جداگانه می‌طلبد که متأسفانه با محدودیت‌های ما امکان‌پذیر نیست.
در شمارهٔ گذشته پاسخ‌های سه نامزد انتخابات به پرسش‌هایمان دربارهٔ چند موضوع کلیدی در مناطقی که جمعیت فارسی‌زبان قابل‌توجهی دارند، منتشر کردیم. در این شماره پاسخ پنج نامزد دیگر را که به دستمان رسید، منتشر کرده‌ایم که امیدواریم این مطالب همراه با مطالب شمارهٔ گذشته بتواند به انتخابِ بهتر شما کمک کند. گفتنی است ما با نامزدهای هر سه حزب اصلی در این حوزه‌ها تماس گرفته بودیم، هرچند تنها این هشت نامزد به پرسش‌های ما پاسخ دادند.
بسیاری رأی خود را به‌صورت پستی یا در روزهای رأی‌گیری تعیین‌شدهٔ پیش‌ازموعد دادهاند. اگر واجد شرایط رأی‌دادن‌اید و هنوز رأی نداده‌اید، روز ۲۰ سپتامبر هنوز پیش روی شماست. این فرصتی است برای ما تا به‌دور از شک و شبهه‌هایی که همیشه پیرامون برگزاری انتخابات در سرزمین مادری‌مان می‌گذرد و در فضایی آزاد و دموکراتیک در تصمیم‌گیری‌های خانهٔ جدیدمان که می‌تواند زندگی ما را از جنبه‌های گوناگون تحت تأثیر قرار بدهد، مشارکت کنیم. راه‌های بسیاری برای آشنایی و شناخت احزاب و برنامه‌های آن‌ها وجود دارد. بیاییم در آیندهٔ مهاجرانی که مايیم و سرنوشت فرزندانمان سهیم باشیم.
